Jest połowa sierpnia, Quebonafide wszem i wobec oznajmia, że nagrywa wspólny krążek z Eripe o dość górnolotnej nazwie, po czym słuch o projekcie ginie niemal całkowicie. Zero jakiejkolwiek promocji, zero singli, zero warm up’ów. W końcu dobra muzyka obroni się sama, nie? Tak, tyle że obrona nie jest do końca równa wygranej. A gdy nazwa płyty jest taka, a nie inna musi zostać ona skonfrontowana z rzeczywistością. Czy więc „Płyta Roku” to faktycznie płyta roku? Nie potrafię powiedzieć dlaczego, ale mam nieodparte wrażenie, że album krakowsko-ciechanowskiego duetu jest niedokończony. Tak jakby prace nad nim zostały przerwane w połowie, bo zbliżała się północ 31 grudnia i trzeba to było, zgodnie z zapowiedzią, puścić w eter. Płycie ewidentnie czegoś brakuje i trudno powiedzieć, w czym tak naprawdę tkwi sęk, gdyż na pierwszy rzut uchem wszystko stoi na swoim miejscu- chemia między artystami jest, pancze są, podziemny sznyt także. Co więc szwankuje? Możliwe, iż powodem są dw
