KaeN - Od Kołyski Aż Po Grób

 

Prosto coś nie ma ostatnio szczęścia do wydawania płyt. Co jedna, to gorsza od poprzedniej i zaniżanie i tak już marnego poziomu. Po VNMowym ,,Etenszyn’’ ze stajni Sokoła nie wyszło nic szczególnie ciekawego, raczej jakieś dziwne kolaboracje i jeszcze dziwniejsze rapsy nie nadążające za bitem. Nie wygląda to dobrze, a nic nie wskazuje, by ten stan rzeczy miał ulec zmianie.

Skąd możemy znać KaeNa ? Właściwie znikąd, ot Juras, jako ziomek zaprezentował Sokołowi młodego ,,kota’’ i tak zaczęła się przyjaźń z dużą wytwórnią. Wcześniej wystąpił tylko na składance Kebsa, w jakimś remixie z płyty 600V, którego nikt nie słyszał, oraz na słabym kawałku z tejże płyty ,,U nas na śródmieściu’’. Nie ma to jak legal po trzech przeciętnych zwrotkach.

Podkreślałem ostatnio przy okazji premiery ,,Radio Pezet’’, że lubię innowacyjność w rapie. I dalej ten pogląd podtrzymuję, ale KaeN nie jest nowatorski w żaden sposób. Jeśli za nowinkę mamy uznać piskliwy, asłuchalne wotum rapera, to naprawdę chyba brakuje powiewów świeżości na scenie, skoro zachwycamy się takim miałkim wyczynem. Przy okazji- głosy zewsząd, jakobyśmy mieli do czynienia z ,,polską wersją Eminema’’ można włożyć między bajki i to te wyjątkowo mało udane. Idealnie pasuje tu więc cytat z pewnego kawałka amerykańskiego rapera - ,,I'm Slim Shady, yes i'm the real Shady / All you other slim shadys are just imitating''

Wystarczają już pierwsze cztery kawałki z krążka, by wiedzieć, z jakiej klasy wytworem przyjdzie nam obcować. Tak oto mamy obowiązkowy płacz nad złem tego świata, skwitowanym fenomenalnymi i rewolucyjnymi wersami, jak

,,Panie proszę cię, dlaczego gorzej jest

Panie nie znoszę że dzieci dopada głód’’

Oczywiście oprócz marnego protest songu uświadczymy równie nieprzewidywalny utwór o miłości do matki, stworzonym pewnie po to, by zebrać jak największy fanbase, wliczający w swoje szeregi płaczliwe absolwentki podstawówki. Dalej jest tylko gorzej- strasznie słabe bragga, nauki, jak dobrze żyć, jakieś nieśmiałe horrorcore’y i próby bycia hustlerem. Te ostatnie okazują się być zresztą gwoździami do trumny rapera. Zapewne sam o sobie myśli, że pojechał wtedy po bandzie , ale dla ogółu słuchaczy te momenty mogą być jedynie żałosne/zabawne/słabe/niesmaczne (niepotrzebne skreślić). Teksty są więc zwyczajnie przeciętne, nie odkrywcze w żadnym stopniu i w starciu nawet z dwuletnią już ,,Demonologią’’ padają na deski jeszcze przed walką. Jedyny nie-taki-zły koncept znaleźć można w ,,Alter Ego'' ale na pewno nie ma się czym od razu zachwycać. Technika to natomiast dno, w którym nie słychać pukania od spodu- może i są jakieś tam wielokrotniaki, ale nachalne rymy czasownikowe zabierają nas w daleką podróż do przeszłości w okolice roku 96'.

Jedyne, za co KaeNa wypada pochwalić, to w miarę płynne przemieszczanie się po bitach. Możliwe że to same podkłady w tym pomogły, bowiem są sklepane na jedno kopyto i nie różnią się od siebie właściwie niczym, ale fakt faktem, że flow gość ma nawet dobre. W kilku momentach płynie nawet dosyć niekonwencjonalnie i pomysłowo, eksperymentując z tempem. Ogólnie zostało to wykonane na dobrym poziomie, dzięki czemu całość lekko zyskuje na wartości, nawet mimo iż styl rapera zaczyna denerwować już po kilku minutach od włączenia przycisku odpowiedzialnego za odtworzenie. A że kawałków mamy 20, to wysłuchanie albumu ,,na raz’’ naprawdę graniczy z cudem.

Przez chwilę myślałem, że to może być dobra płyta, jednak po krótkim flircie z nią stwierdzam, że niestety zmarnowałem kolejne kilkadziesiąt minut z życia. Żadnego powiewu świeżości nie stwierdzono, dobrego rapu tym bardziej. Jeśli chcesz posłuchać o fantazjach seksualnych młodego dziwaka noszącego maskę chyba nawet wtedy gdy myje zęby, to jest to krążek dla ciebie. Wszystkim innym odradzam z pełną stanowczością. Nie ma na co marnować uszu.

2.0/10